what if i wanted to break?

Tα πράγματα είναι πολύ ξεκάθαρα, βασικά. Εμείς είμαστε εκείνοι που τα περιπλέκουμε σύμφωνα με τις προσωπικές ανασφάλειες που μας στοιχειώνουν και τις αυταπάτες που επιλέγουμε να πιστεύουμε. Ακόμη και όταν προσπαθούμε να εξηγήσουμε την κατάσταση κάπου αλλού, φροντίζουμε να την περιγράψουμε πάντα σύμφωνα με την οπτική μας, είτε ηθελημένα είτε άθελα (το οποίο είναι σπάνιο έως αδύνατο), καθότι η υποκειμενικότητα (=ο εγωισμός) χαρακτηρίζει γενικότερα τα θηλαστικά ως είδος. Η καλύτερη λύση είναι να προσπαθήσουμε να δούμε τα πράγματα από μακριά και να επιλέξουμε σύμφωνα με αυτό που νιώθουμε πως θα μας κάνει περισσότερο καλό, όπως και αν αντιλαμβάνεται ο καθένας αυτή τη φαινομενικά αθώα λέξη. Ξέρετε εσείς...

need a little time to wake up... (wake up)

Η βασικότερη ερώτηση που αφορά κάθε αλλαγή δεν είναι ΤΙ θα κάνουμε τώρα αλλά ΑΝ θα κάνουμε κάτι τώρα, αντί γι' αυτό. Εξ αιτίας της δυνατότητας της ανθρώπινης φύσης να προσαρμόζεται, οι εθισμοί παρουσιάζονται με όλο και περισσότερες μορφές. Εφόσον αποφασίσουμε πως είναι ώρα να διακόψουμε κάτι, για οποιονδήποτε λόγο, τότε πρέπει να λάβουμε υπ' όψη πως το φθαρτό μας σώμα θα χρειαστεί λίγη δουλειά. Θα παραπαίουμε πνευματικά και σωματικά, θα ψάχνουμε τρόπους να ξεγελάσουμε τον ίδιο μας τον εαυτό, στολίζοντας την αδυναμία με μάσκες επιείκειας και κατανόησης... δεν υπάρχει όμως αρκετά καλή δικαιολογία για αναβολή μιας απόφασης που θεωρούμε πως θα μας κάνει καλύτερους ανθρώπους. Και στο κενό που μένει μετά, δε χρειάζεται να μπει κάτι άλλο. Μπορεί απλά να παραμείνει κενό για λίγο, έως ότου εξαπλωθούν τα εναπομείναντα στοιχεία που μας προσδιορίζουν. Μην ανησυχείτε... συνηθίζεται.

how can you have any pudding if you don't eat your meat?

Δεν υπάρχει λόγος να περιμένουμε το τέλος όσων μας δυσαρεστούν για να περάσουμε καλά. Με μοναδική εξαίρεση τις φάσεις ολικής αναθεώρησης όπου αδυνατούμε να ικανοποιηθούμε με οτιδήποτε επειδή δεν δίνουμε αξία σε τίποτα εξ αιτίας της γενικής υπερανάλυσης του παραμικρού, σε κάθε άλλη περίπτωση μας δίνεται η δυνατότητα να εξερευνήσουμε, να πειραματιστούμε και να ανακαλύψουμε νέες απρόσμενες οπτικές. Από τη μία φάση θα πέσουμε στην άλλη, ξανά και ξανά. Και αυτό που θεωρούμε πραγματικότητα συνεχίζεται. Θα πούμε πολλά αντίο, πολλά καλώς ήρθες και μερικά εις το επανιδείν. Δε θα ’χουμε πάντα δίκιο αλλά αν τα ξέραμε όλα από την αρχή τότε ποιος ο λόγος να τα ζήσουμε τελικά. Κουράγιο.

mm..

mplouf